Eredivisie of derde helft?
Het wedstrijd seizoen is al weer even aan de gang en daar genieten we intens van. Wat is er toch mooier dan het zien lopen van fijne paarden en ruiters die plezier beleven aan onze mooie sport? Als inspanningsfysiologen voor het paard kunnen wij echt genieten van paarden die conditioneel goed getraind zijn voor wat er van hen gevraagd wordt op een wedstrijd. Echter zien wij het elk jaar weer; ruiters die vooral wedstrijden rijden en het conditioneel trainen voor die wedstrijd maar een bijzaak vinden of dit zelfs niet doen. Onze mooie sport bestaat uit meer dan alleen maar de wedstrijden, namelijk ook het verantwoord trainen naar de wedstrijden toe. In sommige opzichten is de weg naar de wedstrijd toe wellicht belangrijker dan de wedstrijd zelf…
Wanneer je het paard niet gericht traint voor een goede conditie en je alleen maar wedstrijden rijdt, dan heeft het paardrijden in onze ogen soms wat meer weg van het veteranen voetbal op de zondagmiddag. Heel gezellig om die wedstrijd te voetballen, maar het gaat eigenlijk meer om de derde helft in de kantine. De tijd om doordeweeks te trainen is er niet. Daarom speel je op zondag alleen een wedstrijd, je accepteert dat je in het zevende elftal speelt en drinkt daarna gezellig samen een biertje in de kantine. Helemaal prima voor jezelf natuurlijk, maar is het eerlijk om je paard dat aan te doen?
Met de kennis die wij hebben rondom training, belasting en het voorkomen van blessures, weten wij dat het niet slim is om wedstrijden te rijden zonder daarvoor gericht te trainen. Ook wedstrijden rijden waarvoor je paard lichamelijk en conditioneel niet fit genoeg is, lijkt ons geen goed idee. Op de wedstrijden werk je van het ene hoge belastings-moment naar de volgende en zo vraag je van je paard keer op keer het maximale van wat die op dat moment aan kan. Dat noemen wij piekbelastingen en is juist het moment waar de kans op blessures toeneemt. Een blessure komt niet zozeer van alleen de belasting zelf, maar juist van het feit dat je het lichaam van je paard niet goed hebt laten aanpassen aan die gevraagde belasting (van een wedstrijd).
Als wij naar ons zelf kijken, dan kunnen wij ook niet ineens 10 kilometer hardlopen zonder daarvoor te trainen. Dat is voor de meeste mensen heel logisch, maar toch doen sommige ruiters het tegenovergestelde met hun paarden. Waarom trainen we ze dan niet meer op de conditie? Vaak krijgen wij (onterecht) te horen dat het trainen juist de blessures veroorzaakt of te belastend wordt gevonden en daarom liever niet wordt gedaan. Toch is het niet de training zelf die eventueel blessures veroorzaakt, maar de manier hoe je de training en belasting opbouwt. Immers, voordat je zelf een marathon daadwerkelijk rent, ren je toch ook veel trainingskilometers? Zou het niet juist zo zijn dat je deze trainingsbelasting juist nodig hebt om die marathon goed te kunnen lopen?
Laten wij als ruiters niet de “derde helft voetbal teams” gaan imiteren met onze paarden, maar juist de jeugd- en eredivisiespelers volgen die vaak en vooral regelmatig trainen. Tenslotte, hun lichaam went aan deze belasting en daardoor zijn ze in staat om de wedstrijden fit en goed uit te spelen.
Dus ruiters, wat gaan we doen? Kiezen we voor de derde helft? Of toch voor het trainen voor de wedstrijden? We willen onze mooie sport toch behouden?
Recente berichten
- Eredivisie of derde helft? 16 mei 2019
- Sportfysiologie van het paard nader bekeken met Carolien Munsters tijdens Hippische Leergang 26 april 2019
- Hittestress 20 april 2019
- Hoe kun je je paard het beste helpen afkoelen? 15 april 2019
- Dekens weetjes 10 april 2019